نواى بى جان

چند باره شنیده بودم و هر بار خیالم پر کشیده بود

چندین باره شنیده بودم و باز خندان تر و سبکتر دل را مى گرداند 

از متنش که کنار رفتى

دوباره شنیدمش

اگر چه زیبا بود و خوش آهنگ،

دیگر مرا نگرداند

با تو دلنواز بود

بى تو تنها شاید گوش را نواخت 

جان از تنش جدا شده بود

بر پیکر بى جانش آسمان بارید و زمین سوخت

مى سپارمش به نسیم